کد مطلب:43184
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:38
تفسير فرازهاي شانزدهم و هفدهم خطبه صد و چهل و هشتم نهجالبلاغه كه امام از هشياري خود در برابر تحولات سخن ميگويد چيست؟
«وَ اللهِ لاأَكُونُ كَمُسْتَمِعِ اللَّدْمِ، يَسْمَعُ النّاعِيَ وَ يَحْضُرُ الباكِيَ، ثُمَّ لايَعْتَبِرُ» [سوگند به خدا، من از آن اشخاص نخواهم بود كه سينه زدن و شيون كنندة و گرية گريهكنندگان براي مرگ كسي را بشنود و سپس عبرت و پندي نگيرد.]
نظير اين مثل را اميرالمؤمنين(ع) در خطبة ششم چنين فرموده است: «وَ اللهِ لاأَكُونُ كَالضَّبُعِ تَنامُ عَلَي اللَّدْمِ، حَتّي يَصِلَ إِلَيْها طالِبُها وَ يَخْتِلُها راصِدُها» [سوگند به خدا، مانند آن كفتار نخواهم بود كه با صداي با آهنگ او را به خواب ببرند، تا جويندهاش به او برسد و آنكه در كمينش نشسته است او را بفريبد.] و اگر منظور از «لدم» سينه زدن باشد، چنانكه بعضي گفتهاند، معناي جملة مورد بحث، هشداريست كه اميرالمؤمنين(ع) به مردم جامعه دربارة مشاهده معلولات ميدهد، كه دليل بوجود آمدن علتي براي آنها ميباشد. واقعاً چه غفلت بزرگي است كه در طول تاريخ به فراواني در همة جوامع ديده ميشود، با اينكه ضرورت و بداهت قانون «عليت» در حديست كه بعضي از فيلسوفان معتقدند كه اين يكي از قوانين فطري است كه هر كسي با ديدن معلولي ميفهمد كه علتي در كار است. و هر عاقلي با ديدن علتي ميفهمد كه پشت سر اين علت، معلولي به وجود خواهد آمد. سرتاسر تاريخ پر از بيتوجهي مردم نادان يا هوسبازان و خودكامگان به اين قانون بديهي فطري است.
ترجمه و تفسير نهجالبلاغه ج 24
آية الله محمدتقي جعفري
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.